Help us in our pursuit for high-quality journalism!
Our commitment to uncovering requires your backing. Support our fearless investigative reporting, in-depth analyses and community voices. Donate now to strengthen the editorial independence and provide open access content to all.
Support Keraleeyam Choose your preference
₹1000/Year
₹2000/2 Years
₹500Students/Year
A contribution of any size
അന്തരിച്ച ചലച്ചിത്രകാരൻ കെ.പി ശശി തന്റെ ആക്ടിവിസ്റ്റ് ജീവിതത്തിലുടനീളം ഒരു കാർട്ടൂണിസ്റ്റ് എന്ന നിലയിലും സർഗരചനകൾ നടത്തിയിരുന്നു. കെ.പി ശശിയുടെ പൊളിറ്റിക്കൽ കാർട്ടൂണുകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമരപ്രകാശനങ്ങൾ കൂടിയായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാർട്ടൂണുകൾ ഉൾപ്പെടുത്തി വികാസ് അധ്യയൻ കേന്ദ്ര 2004ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘In Posters! A Social Commentary Through Cartoons’ എന്ന പുസ്തകത്തിൽ കെ.പി ശശി തന്റെ കാർട്ടൂണുകളുടെ രാഷ്ട്രീയം വ്യക്തമാക്കുന്നു.
നിരവധി മനുഷ്യരുമായുള്ള വൈവിധ്യമാർന്ന സർഗ്ഗാത്മക ഇടപെടലിൽ നിന്നുള്ള പ്രചോദനത്തിന്റെ ഉൽപ്പന്നമാണ് ഈ സൃഷ്ടികൾ. സർഗ്ഗാത്മകതയിലൂടെ ഞാൻ അർത്ഥമാക്കുന്നത് സംഗീതം, പെയിന്റിംഗ്, കാർട്ടൂൺ, സിനിമ അല്ലെങ്കിൽ കവിത എന്നിങ്ങനെ ലേബൽ ചെയ്ത ഒരു ഉൽപ്പന്നത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാനുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുടെ പ്രത്യേകശേഷിയെ അല്ല. ഓരോ മനുഷ്യനും ക്രിയാത്മകമാണെന്നും സർഗ്ഗാത്മകത ജീവതത്തിന്റെ എല്ലാവശങ്ങളെയും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു പ്രതികരണമാണ് എന്ന ബോധ്യത്തിൽ നിന്നും ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണിത്. അതിൽ മനുഷ്യന്റെ പെരുമാറ്റത്തിന്റെ വിവിധ മാനങ്ങൾ, ബന്ധങ്ങൾ, പാചകം, ചർച്ചകൾ, ലൈംഗികത, സംസാരം അല്ലെങ്കിൽ ബസ്സിനോ ട്രെയിനിനോ പിന്നാലെ ഓടുന്നത് പോലും ഉൾപ്പെടുന്നു.
ചില പ്രവൃത്തികൾ സർഗ്ഗാത്മകവും മറ്റ് ചില പ്രവൃത്തികൾ സാധാരണവും എന്ന് മുദ്രകുത്തുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ് എന്നതാണ് ചോദ്യം. ഉൽപ്പന്നമൂല്യമില്ലാത്ത സർഗ്ഗാത്മക ഊർജ്ജങ്ങളെ സർഗ്ഗാത്മകതയായി അംഗീകരിക്കാത്തത് എന്തുകൊണ്ടാണ് ? തീർച്ചയായും ഇത് വ്യവസ്ഥിതിയെ നിയന്ത്രിക്കുന്നവരുടെ സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയ താൽപ്പര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
പ്രബലമായ സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥിതി സർഗ്ഗാത്മകതയെ സ്വന്തം താൽപ്പര്യത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ നിന്ന് വീക്ഷിക്കുമ്പോൾ, സാമൂഹിക പ്രവർത്തകർ സർഗ്ഗാത്മകത എന്ന പദത്തെക്കുറിച്ച് അൽപ്പം പുനർവിചിന്തനം നടത്തേണ്ട സമയമാണിത്.
ഒരു സാമൂഹിക പ്രസ്ഥാനം അനേകം ആളുകളുടെ സൃഷ്ടിപരമായ ഊർജ്ജങ്ങളുടെ സംയോജനമാണെന്ന് നാം തിരിച്ചറിഞ്ഞ സമയമാണിത്. ഈ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് നമ്മുടെ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ നോക്കുകയാണെങ്കിൽ, നമ്മുടെ ദൗത്യം വൈവിധ്യമാർന്ന സൃഷ്ടിപരമായ ഊർജ്ജങ്ങളെ സാധ്യമാക്കുകയും അവയെ നാശത്തിന്റെ ശക്തികൾക്കെതിരെ രാഷ്ട്രീയമായി നയിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാവും.
ആശയവിനിമയത്തിനായി വേദനയും കോപവും സാമൂഹിക പ്രവർത്തകർ വളരെയധികം ആശ്രയിക്കുന്നു. ഏതൊരു ബഹുജന പ്രസ്ഥാനത്തിനും ഈ വികാരങ്ങൾ അനിവാര്യമാണെന്ന് ഞാൻ കണക്കാക്കുമ്പോൾ, ആശയവിനിമയത്തിൽ നർമ്മം കൂടുതൽ വിശാലമായ ഇടം നേടുന്നു. നർമ്മത്തിന്റെ ഉപയോഗത്തിന് ഗുണങ്ങൾ ഏറെയുണ്ട്.
വേദനയും കോപവും ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയ എതിരാളികൾക്ക് എളുപ്പത്തിൽ നിങ്ങളെ ചെറുക്കാൻ കഴിയും. എന്നാൽ നിങ്ങൾ അവരെ നോക്കി ചിരിക്കുമ്പോൾ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കണമെന്ന് അവർക്കറിയില്ല.
ഈ ആശയവിനിമയ പ്രക്രിയ പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട പ്രേക്ഷകരോടു മാത്രം സാധ്യമാകുന്ന സംവാദത്തിന്റെ പരിമിതിയെ മറികടന്ന് പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്ത പ്രേക്ഷകരോട് സംവദിക്കാനുള്ള സാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
ആഘോഷത്തിന്റെയും സന്തോഷത്തിന്റെയും നിമിഷങ്ങൾക്ക് സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ പ്രവർത്തനങ്ങളെ ഏകീകരിക്കാനുള്ള കഴിവുണ്ട്.
ചരിത്രത്തിൽ ഒരിക്കലും ഉണ്ടായിട്ടില്ലാത്ത വേഗതയിൽ വർഗീയതയുടെയും ആഗോളവൽക്കരണത്തിന്റെയും ശക്തികൾ നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ വിവിധ കോണുകളിൽ നിന്ന് ആക്രമിക്കുന്ന കാലത്ത്, ഏറ്റവും ഫലപ്രദവും ഉചിതവുമായ രീതിയിൽ പ്രതികരണങ്ങൾക്ക് മൂർച്ച കൂട്ടുകയല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവും നമുക്കില്ല.
കെ.പി ശശിയുടെ കാർട്ടൂണുകൾ
അധികാരം
വികസനം
നീതി
