Help us in our pursuit for high-quality journalism!
Our commitment to uncovering requires your backing. Support our fearless investigative reporting, in-depth analyses and community voices. Donate now to strengthen the editorial independence and provide open access content to all.
Support Keraleeyam Choose your preference
₹1000/Year
₹2000/2 Years
₹500Students/Year
A contribution of any size
മിത്തുകളുടെ സമ്പന്നത കൊണ്ട് സജീവമാണ് നിളാപുളിന ഭൂമി. വരരുചിപ്പഴമയുടെ സാന്നിധ്യവും പുഴയോടും കുന്നുകളോടും ബന്ധപ്പെട്ട ദൈവസങ്കൽപങ്ങളും അതിനാട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന കാർഷിക ഉത്സവങ്ങളും നിളാ തടത്തിന്റെ മാത്രം സവിശേഷതകളാണ്. എം.ടി കഥകളിലെ മച്ചും, മച്ചിലെ ഭഗവതിയും കൊടിക്കുന്നത്തമ്മയും വല്ലാത്തൊരു സാന്നിദ്ധ്യമായി ആസ്വാദക ഹൃദയങ്ങളിൽ ഇടം നേടിയിട്ടുണ്ട്. ഈ നിളയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് എം.ടി പറഞ്ഞ ഈ വാക്കുകൾ അദ്ദേഹം ഒരു പ്രകൃതി സ്നേഹിയാണെന്ന് തെളിയിക്കുന്നതാണ്. (കൂടല്ലൂരിൽ ഒരു പരിപാടിയിൽ സംസാരിച്ചത്).
“നിളയുടെ കൈയ്യും കാലും ശിരസ്സും വെവ്വേറെ ആക്കി അവർ ഓഹരി വിൽകുന്നു. ആരെയും ഭയപ്പെടാതെ നിന്നിൽ നീന്തിത്തുടിച്ച പൈക്കിടാങ്ങളുടെ സ്വാസ്ഥ്യം അവർ കെടുത്തുന്നു. നിളയുടെ മാറിലെ രക്തവും മാംസവും മജ്ജയും കരണ്ടെടുക്കുവാൻ കൊമ്പല്ലുള്ള വേട്ടനായ്ക്കളെ പോലെ പണിയായുധവുമായി അവർ ചാടി വീഴുന്നു.
വയ്യ… ഓരോ ലോറിയും ഇരച്ചു പായുന്നത് എന്റെ നദിയുടെ ഹൃദയത്തിvd മുകളിലൂടെയാണ്… അത് എന്റെ തന്നെ ഹൃദയമാണ്… ഒരു നദിയെ എങ്ങനെ കൊല്ലാം എന്നതിന്റെ ഡെമോൺസ്ട്രേഷൻ ആണ് അവിടെ നടക്കുന്നത്… ഓരോരുത്തരും തങ്ങളാൽ ആവുന്ന വിധം ആ കൊലപാതകത്തിൽ പങ്കാളികളാവുന്നു. എന്റെ നദിയുടെ രക്തധമനികളെ അവർ വെട്ടി മുറിക്കുന്നു…
നിന്റെ ആകാശത്തിൽ സ്വച്ഛന്ദം വിഹരിച്ചിരുന്ന കിളികൾ പറന്നുപോയിരിക്കുന്നു. നിന്നെ കൊന്ന സന്തോഷത്തിൽ നിളയുടെ രക്തം പുരണ്ട പണിയായുധങ്ങളുമായി വിജയശ്രീലാളിതരായി അവർ പോവുന്നു… നിളയുടെ എല്ലാ രക്തക്കറകളേയും കഴുകിക്കളഞ്ഞ് അവർ തിരിച്ചുപോവുന്നു…
ഇതാ നിന്റെ രക്തം പുരണ്ട പണിയായുധം… അതും നിന്റെ കുളിർ ജലത്തിൽ മുക്കി അവർ പരിശുദ്ധമാക്കുന്നു… നിന്റെ എല്ലുകളും കശേരുക്കളും പൊന്തി നിൽക്കുന്ന ഈ അസ്ഥികൂടം എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെയും ശ്മാശാനമാണ്… മങ്കെരിക്കുന്നിന് മുകളിൽ നിന്നാൽ കാണുന്നത് നിന്നെ കൊല ചെയ്ത് കൊണ്ടുപോവാൻ നിൽക്കുന്ന ആ ശവവണ്ടികൾ തന്നെ… പൊന്തക്കാടുകൾ കൊണ്ട് തീർത്ത ഒരു ഭൂപടം മാത്രമായി പുഴ അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു.
നിളയിൽ വീഴുന്ന ഓരോ വെട്ടും എന്റെ ശരീരത്തിലാണ് പതിക്കുന്നത്…
വലിയൊരു പൊന്തക്കാടായി മാറിയ ഈ പുഴയെപ്പറ്റി ഇനി ഞാൻ എന്തെഴുതാൻ? ഒരു നദിയുടെ ശവകുടീരത്തിനരികെ എന്നോ? പൊരിവെയിലിൽ നടന്നുതളർന്ന പാന്ഥന് തന്നിൽ അവശേഷിച്ച ഇത്തിരി ജീവജലം കൊണ്ട് നിള ഇപ്പോഴും ആശ്വാസം നൽകുന്നുണ്ട്…
ഏതു നിമിഷവും ഒരു മഴ പെയ്യാം!
നിളയുടെ ബാഷ്പകണങ്ങൾ പോലെ ഇറ്റു വീണ് ഊറിക്കൂടിയ ഈ ജലത്തിന് സ്വസ്തി !!
അശാന്തമായി കാത്തുകിടക്കുന്ന ഈ ലോറികൾക്കിടയിലൂടെ ഞാൻ എന്റെ മടക്കയാത്ര ആരംഭിക്കുകയാണ്..! മഴ പെയ്തു നിറഞ്ഞ് മദിച്ച് ഒഴുകുന്ന ആ പഴയ നിളാ നദിയെ കാണാൻ ഞാൻ കൂടല്ലൂരിലേക്ക് വീണ്ടും വരും… !!
എന്റെ ബാല്യ സ്മരണകളുള്ള തീവണ്ടി ഇപ്പോഴും ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു…
എന്റെ ബാല്യം നീന്തിത്തുടിച്ച കുമരനെല്ലൂരിലെ കുളങ്ങൾ ഇന്ന് മരിച്ചുപോയിരിക്കുന്നു…! മലായിലെ പണക്കാരൻ പടവുകൾ കെട്ടിയ ഈ കുളത്തിന് പായൽ മാറ്റി പടവുകൾ പണിയാൻ ഇനി ഏതു വിദേശിയാവും വരിക?
എന്റെ ഈ പ്രിയപ്പെട്ട കുളം മാത്രം അധികം ഉടവ് തട്ടാതെ ഇത്തിരി പച്ചവെള്ളവുമായി എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ വീണ്ടും നിന്നോട് യാത്ര പറയാൻ തോന്നുന്നു. നന്ദിയുണ്ട് നിന്നോട്… ഇത്രയും കാലം ഈ കുളിർജലവും പേറി എനിക്കായി കാത്തിരുന്നതിന്. എന്റെ ബാല്യത്തിന് കുളിർമ നൽകിയ ജലശയ്യക്ക് വീണ്ടും നന്ദി!.”
കൂടല്ലൂരിലേക്ക് ഇനി വരാൻ എം.ടി ഇല്ല, നിള ആസന്നമരണവും കാത്ത് കഴിയുന്നു.